Hayatı dolu dolu yaşamak gerekir bazen eksisiyle artısıyla olduğu gibi kabullenmek gerekir...En ufak şeyden mutluluk payı çıkarmak ve en önemlisi bulunduğumuz durum için şükredebilmek gerekir!...
Çakralarımı açıp çağırsamda mutluluğu,arada yakınsam da, durup düşündüğümde herşeyin benim elimde olduğunu kendimi sadece üzmeye çalıştığımın farkına varıyorum...Duygusal yakınmalar,iç hesaplaşmaları,öyle olsam şöyle olsam derken aslında zamanın akıp gittiğini harekete geçmeyenin ben olduğumun kabullenmeyişim :( evett kabullenmeyişim bunu bile bile tekrar tekrar aynı üzüntüleri kendime yaşatmaya çalışmam anlamsız, demek çoğu kez kendi benliğimi yadırgıyorum ve kendime tezat düşüyorum...
Nedensiz ansızın gelen bu melankolik hava beni depresif hallere sokmaya devam etsede bile bile her defasında tekrar lades'leniyorum ve onu bağrıma basıyorum...Zamansız gelsende inş bana birşeyler katıyorsundur bunu ümit ediyorum; Bir yandan korku, bir yandan ümidin varsa iki kanatlı olursun. Tek kanatla uçulmaz zaten…(MevLana)
